การขึ้นเบี้ยสูง

เกิดขึ้นเมื่อ ฝ่ายขาวแทง เบี้ยขาว-จ๓ เดินไปถึง จ๕ ฝ่ายดำจะมีเบี้ยรับอยู่ที่ ฉ๖ และมี เม็ดดำ-ง๖ กรณีเช่นนี้ จะทำให้ฝ่ายดำอยู่ในสภาพที่อึดอัด ยากแก่การดำเนินการรบได้เต็มที่ เพราะต้องระวังทั้ง เม็ด และ เบี้ย ที่อาจ เสียให้ฝ่ายตรงข้าม แม้ฝ่ายขาวไม่กิน ก็ยังได้เปรียบทางหมากที่คุมเชิงอยู่สูง หมากฝ่ายดำตัวอื่น ๆ จะเดินได้ ลำบากทุกตัว เมื่อเริ่มกระดานให้ระวังหมากเบี้ยสูงนี้ให้ดี อาจส่งผลแพ้ได้ง่าย ๆ

หมากลักษณะนี้ หากฝ่ายขาวมีความสุขุม รอบคอบเพียงพอ จะไม่กล้าทำลายฝ่ายดำก่อน เพราะกระบวนหมากนี้ เป็นฝ่ายได้เปรียบแน่นอน หากกินเบี้ยเสียแล้ว โคนฝ่ายดำจะเดินเข้าแทนที่ ฉ๖ ทันทีหรือ อีกลักษณะ คือ ถูกบังคับ โดยมี ม้าที่ประจำอยู่ ง๗ ตัวหนึ่ง ม้าดำขวา อีกตัวย้ายตัวเองจาก จ๗ ไป ค๖ หรือ ช๖ เบี้ยขาว-จ๕ จะไม่มีความหมายทันที ต้องกิน เม็ด หรือ เบี้ย แม้จะมีตัวผูก คือเบี้ยขาว-ง๔ และ ฉ๔ รวมทั้ง ม้าขาว-ฉ๓ แต่ก็มีกำลังพลน้อยกว่าฝ่ายดำ จึงจำต้องชิงจังหวะกินตัวใด ๆ ก่อนที่ฝ่ายดำ จะเริ่มกระทำ